Zawsze razem
Ziemia kwitnie kiedy niebo obejmuje je
skrzydłami.
Oddech gwiezdny jak pył z kwiatów cały czas
jest wymieniany.
Jakby Anioł wraz z człowiekiem zmieniał
kształty swej postaci.
Duch przenika swoim światłem, ludzkość
wciąż za życie płaci.
Tylko Miłość łączy światy tak odległe i tak
bliskie.
Nic nie mrozi i nie parzy, nikt nie pyta co
za ile.
Jeden Bóg gdy patrzy w oczy czasem dziwi
się dlaczego.
Żołnierz strzela miast Amora i udaje
uczciwego.
Wolność przecież jest kochaniem, a jej
domem czyste serce.
Każdy ten co o coś walczy był też kiedyś
małym dzieckiem.
Słodkie oczka zamiast krzyku, by nie plamić
krwią już nieba.
Lepiej deszcz niech dba o kwiaty, słońce
zawsze też przygrzewa.
autor
M.A.R.G.O.T
Dodano: 2020-07-14 11:37:29
Ten wiersz przeczytano 1830 razy
Oddanych głosów: 62
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
Dziękuję Berenika57. Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo mądry i dojrzały wiersz :) Pozdrawiam cieplutko
i dziękuję za wizytę u mnie :) B.G.
Dziękuję Anno. Pozdrawiam ciepło.
Tylko Miłość łączy światy tak odległe i tak bliskie-
pięknie i mądrze.
Dziękuję karmarg :) Pozdrawiam.
Miłość jest idealna :) Jak nie jest idealna to jej nie
ma :) Pozdrawiam
Annna2 :)
Bardzo ładnie niebanalnie o miłości :-)
pozdrawiam
Piękna ta miłość i taka idealna.
Miłość to też poczucie winy,
tak w życiu też bywa.
Pozdrawiam serdecznie @Krystek :)
Tak własnie jest - często zapomina się o swoich
korzeniach. Człowiek wolny, pełen miłości jest
szczęśliwy.Pozdrawiam cieplutko:)
Dzięki Drzewny. Pozdrawiam.
Dobrze ujęte.
Tak, wszyscy byliśmy dziećmi. Dziękuję beano.
Pozdrawiam.
pięknie o miłości, wszyscy byliśmy dziećmi z czystymi
sercami...ale nie wszyscy pamiętamy o tym...
ładny przekaz skłania do refleksji...
pozdrawiam
Dziękuję poziomka_15. Miłego Dnia życzę :)