Zawsze razem
Ziemia kwitnie kiedy niebo obejmuje je
skrzydłami.
Oddech gwiezdny jak pył z kwiatów cały czas
jest wymieniany.
Jakby Anioł wraz z człowiekiem zmieniał
kształty swej postaci.
Duch przenika swoim światłem, ludzkość
wciąż za życie płaci.
Tylko Miłość łączy światy tak odległe i tak
bliskie.
Nic nie mrozi i nie parzy, nikt nie pyta co
za ile.
Jeden Bóg gdy patrzy w oczy czasem dziwi
się dlaczego.
Żołnierz strzela miast Amora i udaje
uczciwego.
Wolność przecież jest kochaniem, a jej
domem czyste serce.
Każdy ten co o coś walczy był też kiedyś
małym dzieckiem.
Słodkie oczka zamiast krzyku, by nie plamić
krwią już nieba.
Lepiej deszcz niech dba o kwiaty, słońce
zawsze też przygrzewa.
Komentarze (63)
Piękne strofy,jakże wspaniały byłby ten świat, gdyby
rządziła miłość do drugiego człowieka...uściski dla
Ciebie :)
Dziękuję bardzo Kazimierzu. Pozdrawiam serdecznie.
Tylko miłość łączy światy tak odległe i tak bliskie,
piękne i bezcenne, bardzo dobry refleksyjny wiersz,
pozdrawiam ciepło.
Ach dzięki TOM.asch :)
Tak ANDO masz rację. Pozdrawiam :)
Klaniam sie Twojemu wierszowi, podziwiam talent
autorki:)
Mądra, optymistyczna miłość wyprostuje wszystkie
przeciwności. Pozdrawiam :)
Dziękuję fatamorgana7:) Pozdrawiam cieplutko :)
Bardzo dobry i mądry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam tsman.
Zawsze razem, w biedzie, w walce, w niepokoju. A gdy
wolny świat zaiskrzy, wynurzymy się z okopu.
:D
Pozdrawiam
mariat krótko i na temat :) I masz rację. Niech będą
te prawdy wieczne :) Pozdrawiam.
sisy89 dziękuję. Pozdrawiam cieplutko :)
Niechaj prawdy z ostatniego wersu będą wieczne. I tyle
w temacie.
Miłość, ona jest najważniejsza.
Świetny wiersz, podoba mi się jego przekaz...
Pozdrawiam serdecznie :)