Zbyt proste
To, co wydaje się zbyt proste,
najczęściej wzbudza podejrzenia,
więc reaguję miną osła
i tej prostoty nie doceniam.
Uparcie szukam innych ścieżek,
kamień pod nogi jest wyzwaniem,
a napotkane miłosierdzie
wciąż się wydaje podejrzane.
Przywróć dziecięce zaufanie,
uspokój duszę, otwórz serce.
Niech bochen chleba z pieca, Panie,
będzie codziennym, zwykłym szczęściem.
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2016-06-09 21:19:26
Ten wiersz przeczytano 3166 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Ja za Beatą- Niezwykły wiersz. Pozdrawiam:)
piękne i mądre przemyślenia bo gonimy za szczęściem i
marzymy nie wiadomo o czym, a proste życie jest
najszczęśliwsze tylko że,dochodzimy do tego wniosku za
późno...
świetnie, mądrze...co robić jak jesteśmy za
inteligentni:) pozdrawiam Doroto
Madre slowa, zgadzam sie.:)
Pozdrawiam serdecznie.
takie wiersze jak ten sprawiają wielką radość sercu i
są ulgą dla duszy :-) dziękuję i brawo :-)
"Wdzięk małych,miłych,prostych rzeczy,
po wielkich klęskach serce leczy."-Sztaudynger
To jest sztuka cieszyć się byle czym.
Pozdrawiam, Doris.
Niezwykły wiersz. Pozdrawiam:)
śliczny wiersz ... pozdrawiam
mądra treść:)
Mądrze piszesz, Dorotko :))
Miłego dnia.
Dobre WN...:)
Pięknie Dorotko, końcówka super
Dobranoc:)
Bycie otwartym na ludzi zawsze podejrzliwość u innych
budzi ,ale to przecież rzecz tak prosta..kochaj
bliźniego jak siebie samego..dobrych snów
ladnie,
zawsze warto przypominac te oczywiste prawdy,
proste, a dla niektorych trudne,
pozdrowka:)
Wszystkim razem i każdemu z osobna:
Dziękuję, kochani, ze zaglądacie, czytacie i jeszcze
chce się wam komentować:))