Zdążyć przed jesienią - Nr V
Zanim jesień zdąży porozczulać deszczem,
a wiatr za nią zerwie zżółkłe liście z
drzewa
- pozwól sobie Miła kwitnąć drżącym
dreszczem,
w którym wspólna miłość gdzieś w
przestworzach fruwa.
Zanurkować razem w ten koloryt lata,
gdy nektarem kwiecia trzmiel jest
odurzany.
Duch z ciałem złączony nad poziomy
wzlata,
świat cały wibruje w szampanie skąpany.
Kawa magią słodzona zaczaruje myśli
- Ty na mojej drodze? - zrządzeniem od
losu,
byłaś tam zwyczajnie. Sen nowy się
wyśnił,
zjawiskowo lśniąca wśród kwiatów lotosu.
Komentarze (68)
Alanie- Bardzo Dziękuję. :)
Bardzo ładne są Twoje wiersze:)
-:))
No trzeba żyć, pełnią życia-:)
To w końcu erotyk-:) a w treści oddałaś "max" -:)
Oczywiście podoba się!
Pozdrowienia ślę i miłej nocy-:)
Tereniu - Dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam :)
I znowu pięknie, zawsze warto do Ciebie Eleno zajrzeć.
Miłego każdego dnia
Mario - W moim przypadku, to nastrój w jakim jestem i
często pewnego rodzaju prowokacja, albo wyzwanie. To
powoduje, że się postaram, bo ogólnie traktuję pisanie
jako zabawę, którą lubię.
Pozdrawiam :)
Piszesz teraz dobrym stylem i o to chodzi, by wiersz
nie był dziwaczny.
refleks25- dziękuję za docenienie. :)
bardzo mi sie ten wiersz podoba, wtopiłam sie...
Szampan, to napój miłości :) Osobiście nie lubię, wolę
moje naleweczki :)
O! Wiedzialem ze chcesz sprowadzic Beano na zla
droge..juz jej wmawiasz ze alkohol to zdrowie...:))
"świat cały wibruje w szampanie skąpany"
Dziękują Broniu i loka. :)
Pięknie rozmarzyłaś.Pozdrawiam.
Piekny, uroczy wiersz Elenko. Pozdrawiam serdecznie.
Dorotko :)))) Mam już w tym wprawę, daje radę. :)))
Pozdrawiam :)
Grażynko - :)
Wandziu - :)
nureczka - :)