Żebyś Ty kochanie wiedziała

Dla mojej kochanej żony

"Żebyś Ty kochanie wiedziała"

Od kilkunastu miesięcy zadaję sobie pytanie.
Co się stało z naszą miłością, z naszym pożądaniem?
Rano wcześnie wstaję.
Nie wiem czy wychodząc, mam żegnać moje kochanie.

Jeżeli dam jej buzi…pewnie zaraz wstanie,
Ja za drzwi…… A, co zrobi moje kochanie?
Teraz, ostatnio pisze wiersze na Beja.
Kto to wie? Tylko ona sama jedna.

Może to i zabawa przednia ….
A, gdzie MY? Dla nas nie jesteś powszednia?
Jako matka, żona albo też kochanka.
Uciekasz gdzieś indziej, gdzie my nie bywamy.

Rozmawiasz z wszystkimi, tylko niestety nie z nami.
Nas traktujesz ozięble. Dla nas nie masz czasu.
Są słowa i gesty zdawkowe.
Byle szybciej przestali zawracać Tobie głowę.

Niech wszyscy zajmą się sami sobą.
Dla Ciebie czas potrzebny, by usiąść znów przy "kompie".
"To jest mój przyjaciel, kochanek cierpliwy.
Nie czepia się byle, czego, nie robi wymówek, nie jest pamiętliwy"

Po co Tobie mąż i dzieci?
Niech idą w świat, a Tobie czas przy komputerze szybciutko zleci.

Po co Tobie troski?
Obowiązki jakieś…
Zakupy, obiadki…
Problemy młodzieży.
Niechaj każdy zajmie się sobą jak należy.

I, jeszcze ten stary brzęczący do ucha.
Znów nie było Ciebie w nocy.
Obok mnie leżała tylko zimna poducha.

Jak długo to wytrzymam? Bóg jedyny wie.
Jestem zły na siebie, mam wszystko gdzieś.
Nie umiem z Tobą walczyć o ten czas stracony,
Pozostanie ból i żal nieukojony.

Kiedyś to przeminie. I co pozostanie?
Niechęć? Oziębłość? Złość?
I co Ty na to kochanie?
Jestem ciekaw bardzo. Co na to odpowiesz??
I czy w ogóle zechcesz zaprzątać sobie tym głowę?

autor

Ptyś

Napisany: 2005-03-05 Dodano: 2005-03-05 19:48:13

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie