Żegnaj
Pośród cieni wszystkiego co stworzyłam
Nie mogę dłużej trwać
Dawne chwile szczęścia zniknęły
Gdzieś za horyzontem wspomnień
Tylko blask księżyca na miękkiej,
Brązowej ziemi pozostał niezmienny
Pamiętam Ciebie...jakby to było wczoraj
(...)
Dziś odebrał mi Cię świat
Niewypowiedziane słowa wróciły do mnie
znów
Niemy krzyk w mej głowie
Wiatr znów szeptał do mnie daremny trud
Deszczowe chmury nadchodzą
By znowu igrać z mym światem
Pozwolić Ci odejść nadeszła pora
Wypycham swój plecak złamanymi
marzeniami
Ze łzami w oczach zbieram resztki
Tego co jeszcze mi pozostało
Kiedy ciemność zaniknie będę już daleko
Tęskniąc za zimą
Wstrzymując ostatni oddech....
Taki staroć
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.