Ziarenko tęsknoty
Zagubiona jak ziarenko piasku na pustyni
Jak kropelka wody w stawie
Niewidzialna pośród ludzi tłumu
Chcę zaistnieć chociaż w wyobraźni
Jak makowych ziaren tysiąc
Co symbolem obfitości
Jak ta róża w pąku chcę zakwitnąć
Potrzebuje odrobinę ja czułości
Ziarno potrzebuje słońca i wilgoci
By radować oczy pięknem życia
Tak ja tęsknię do prawdziwej
Aż po grób miłości
O nic więcej prosić bym nie śmiała
Wyróżniona takim darem nad darami
I schowana w szarym tłumie
Swoją miłość bym kochała
autor
Martysia07;)
Dodano: 2008-05-02 19:18:48
Ten wiersz przeczytano 631 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Każdy tęskni a Ty to głośno napisałaś Bravo za odwage
Każdy w życiu potrzebuje miłości.Pragnie choć przez
krótki czas poczuć to niezwykłe uczucie ,po prostu
poddać sie jemu.Bardzo mi się podoba twój
wiersz.....pozdrawiam.
Pieknie opisujesz swoje wyobrazenie o milosci. Niczego
wiecej nie potrzebujesz, bo milosc to dar nad dary!
To właściwie nie wiele,ale jak ma to starczyć na całe
życie to jest to na tyle dużo- że można śmiało życzyć
spełnienia tych skromnych marzeń!Po ziarenku do
ziarenka,a będziesz zadowolona..
Tak niewiele...jak piszesz...a jednak to wiele znaczy
w życiu...życzę Ci spełnienia pragnień.
Może się kiedyś to spełni, wiersz jest ciekawy i
wymowny. Podoba mi się i lekko się go czyta, brawo:))