Zimą

(ku przyszłości)

Zamykam oczy zmęczone, stare,
okulary już dawno zapomniane,
leżą w kącie zardzewiałe.
Wspominam ten dzień czerwcowy,
to południe letnie -
nasze święto.

Wstąpiliśmy jednym słowem do nieba,
Święty Piotr nas usłyszał,
otworzył bramy, przywitał.

Zimą życia wspominam tę chwilę,
córkę radosną, teraz już dorosłą.

Słowa danego w południe dotrzymałem;
kocham Cię - nigdy nie skłamałem.

20.06.A.D.2008

Konrad Staszewski

autor

Konrad Staszewski

Napisany: 2008-06-20 Dodano: 2008-07-05 13:33:33

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie