Zima w kurorcie. Proza.

W nocy panował lekki mróz, a wiatr wył ponad
zamarzniętymi polami i wierzchołkami drzew.
Rano z furią zerwał się gwałtowny wiatr
unosząc płatki śniegu, które opadały na pola
pogrążone w głębokim śnie.
Zadymka się wzmogła, wiatr usypywał śnieżne zaspy.
Około południa po śnieżnej burzy nastąpiła
majestatyczna cisza, zaświeciło słońce i ukazały się
ośnieżone obłe stoki.
Przed schroniskiem przewalały się tłumy ludzi,
nawołując się wzajemnie, tupiąc ciężkimi, narciarskimi
butami i relacjonując z ożywieniem
udane zjazdy. Świat wydawał się taki dobry
i czysty, okryty puszystą kołderką białego puchu,
jakby miniona szara jesień ubrała się
w ślubny welon i czekała na zimowego oblubieńca.
Między świerkami po śniegu kicały zające,
na skraju polany stał jeleń przypatrując
się z uwagą turystom i nas dwoje…
w przytulnym, schludnym domku z dachem pokrytym
gontami, przy drzwiach wypolerowana mosiężna
kołatka, okna pomalowane na biało,
ogrodzenie ze sztachet.
Wewnątrz mały salonik , sufit z grubych bali,
podłogi ze starannie ułożonych desek ,
niedźwiedzia skóra rozciągnięta bliżej kominka,
w którym płonął ogień. Gzyms zdobiła piękna, stara
porcelana, na ścianach wisiały obrazy.
Stół nakryty lnianą, ręcznie haftowaną serwetą,
na której stały świece zatknięte w srebrnych lichtarzach
rzucające miękkie cienie na ścianę pokoju.
W kącie wyjątkowo piękny fortepian,
kanapa z aksamitnym obiciem i nieśmiały uśmiech,
przypominający słońce wstające o świcie,
który rozświetlił twoją twarz.

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2010-01-17 Dodano: 2010-01-19 09:04:00

Ten wiersz przeczytano 1667 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie