Zimna komórka

/miłość topi lody/

Moja komórka, zimna i głucha,
Jak byśmy, byli na biegunie?
A przecież zwykle parzyła w ręce.
Przestały płynąć Twoje słowa,

Nie słyszę podnieconego oddechu.
O słowie kocham nie ma mowy.
Nikt nie przyciska klawiatury.
Może pisać także zapomniałaś?

Dlaczego się zamknęłaś w sobie?
Przemów, miłość roztopi lody.
Wypełni radością mroczną pustkę.
Wypij coś? Na zmiękczenie serca.

Obecny głaz, niech się spowrotem
sercem stanie..

autor

wrobel

Napisany: 2010-01-08 Dodano: 2010-03-04 01:38:20

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie