Złudzenia
Wielbię się w tym czego niema
Na dowód tego, historia mroczna
Był krzyk i był całkiem niemy
Gwałtownie przemkną przez świat ciemny
I nikt nie spostrzegł tego bólu, strachu
Myślisz „jest dobrze” lecz w
czujesz w duchu
Straszna prawda! „wszystko to, to
złudzenia”
Nie ma nic, szczęścia, przebaczenia
Bo dziwny jest ten „świat”
W którym uschnie najdzielniejszy
„kwiat”
autor
Faleros
Dodano: 2005-10-24 23:58:18
Ten wiersz przeczytano 406 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.