Złudzenie
życiowe pomyłki i porażki dookoła ...
Na palcu obrączka,
szlachetny metal.
Opadła gorączka,
Szacun przepadł.
Miało być na zawsze,
wiernie i do końca.
Na jawie niuanse,
brak złocistego słońca.
Miłowanie kiepskie,
osłabienia siła.
Rozstanie już lepsze,
niż służebność miła.
Kościelne fanfary w głowie,
kilka lat minęło.
Gorycz w każdym słowie,
skąd to się wzięło?
Czy była to miłość prawdziwa?
czy tylko zauroczenie?
Być może fałsz się podszywał,
a w nim ukryte złudzenie.
Komentarze (18)
kto powiedział że człowiek sobie może zafundować non
stop euforie tzreba nie żałować decyzji oto sens nie
cierpieć akurat przez małżeństwo
Ach Tereniu
Wszystko tak pięknie wyglądało a po chwili wszystko
się rozsypało - życiowe
Miłego dnia:-)
Smutny ale prawdziwy wiersz, pozdrawiam serdecznie