Znikło Wszystko

Wiem, że nikt mnie nie zrozumie,
boję się tego co dla innych jest normalne.
To, czego pragnę ciągle się oddala,
jak czas upływa tak radość opuszcza moje serce…
Nie wiem gdzie się podziały moje marzenia,
nie potrafię odnaleźć swojej osoby w tym wielkim świecie,
któremu nic nie mogę zawdzięczać…
Chcesz mi pomóc, lecz nie wiesz jak, nie wiesz, co czuje i tego nie zrozumiesz,
nawet moje słowa nie powiedzą Ci prawdy, sam to wyprostuj…
Daj mi to, czego nie mam, uzdrów mnie, chcę, aby na mojej twarzy pojawił się uśmiech.
Chcę być kochana,
chcę mieć marzenia,
a nie wciąż oddalające się wspomnienia…
Pomóż mi dotrzeć tam, gdzie możliwe jest wszystko…
Umieram każdej nocy,
umieram każdego dnia,
boję się świata,
gdy Cię przy mnie nie ma…
To, co dawało mi szczęście znikło wiele lat temu,
mój zapał znikł wraz z miłością,
której chwile dawały mi ból.
Mój uśmiech znikł,
wraz z nadejściem zimy, znikło to, co kochałam najbardziej…

autor

DaRkNeSsAnGeL

Napisany: 2004-08-20 Dodano: 2004-08-20 09:25:57

Ten wiersz przeczytano 372 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie