Źródełko...
Tam gdzie szepcze ziemia
zlana niewinnością,
dotykiem jest wiatr
przytulny, tak ciepły
wypływa źródełko...
z głębi naszych serc,
magia pięknych snów,
kropli, bijących miłością
zanurz swoją dłoń,
zamknij lekko oczy,
ujrzysz w ciszy obraz
dotyk, cudownej miłości
kobiety
pięknej jak pąk róży,
stań przy niej i dbaj
by żyła...i nigdy nie zwiędła.
autor
Cameleo
Dodano: 2009-05-17 13:21:13
Ten wiersz przeczytano 1054 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Pięknie to opisałeś, cudne porównania widac w nich
treści głębsze niż morze, pobudza wyobrażnie poprostu
chce sie go czytac i czytać. Pozdraiwiam:))
w perfekcyjny sposób ukazałes piekno kobiety...duze
brawa....
Oby te zrodelka, zawsze byly pelne goracej
milosci.Pozdrawiam:)
Obrazowo opisujesz to czarodziejskie źródełko:)
wyczarowane źródełko słowami poety niech dostarcza
źródlaną życiodajną przez wieki, cepłe slowa wiersza,
na pewno zauważyłam nie pierwsza.
Najwiekszą zaletą twoich wierszy jest prostota, jestem
na tak.
bardzo ładny, dobrze napisany wiersz... miłość, jako
źródło szczęścia, które, gdy pełne, syci serca, by te
nie uwiędły... pozdrawiam
Ostatnia zwrotka-piekne zwieczenie+
...nie zwiędnie dopóki bije takie żródełko...brawo
Leszku
a w upały czerpać ze źródełka wodę obiema rękami...
a w tytule to celowe...(;
popraw ''źródełko'' wiersz bardzo dobry w
odbiorze,pozdrawiam :)
mieć takie zródełko i min się dzielić z inymi -ładny
wiersz -pozdrawiam
wiersz ładny, ale w tytule...to jakieś nowe słowo,
ukłony :)
Piękny wiersz,pozdrawiam.
Wazne by umiec podzielic sie tym zrodelkiem dobroci i
milosci z innymi