Zwyczajność
Widzisz to znowu swoimi oczyma
moje są jakby zbyt tolerancyjne
może egoizm przy życiu trzyma
może to tylko takie naiwne
Jak wszystko w życiu trochę za krótkim
idziesz nastawić wodę do kuchni
wracasz za moment i nie ma Ciebie
pustka szaleje po ścianach klepie
Ślepiec przy drodzę majaczy złudnie
po głowie skacze mu konik polny
musi to być bez granic smutne
że ślepiec ślepy, że konik polny
Komentarze (9)
szara rzeczywistość ci smutna prawda
Podoba się i budzi refleksję nad życiem:)
"musi to być bez granic smutne że ślepiec ślepy,że
konik polny".Ciekawie.Pozdrawiam:)
Wiersz ciekawy. Pozdrawiam!
"musi to być bez granic smutne
że ślepiec ślepy, że konik polny"
Dobry wiersz... pozdrawiam :)
Zwyczajne nie musi być smutne, ja sobie ją cenię a
wiersz ładny:)
smutno...pięknie :)
Tak zwyczajnie a ładnie. Podoba mi się wiersz.
:)
Podoba mi się.