Życia obrazu tło
Życia obrazu tłem się stać
niewidzialnego cieniem
duszę zranioną ukołysać,
głęboko na dnie serca
ukryć ból,
zostanie tylko cichy szloch
i smak wyschniętej łzy
z krzykiem uleciał rajski ptak
z obrazu mego zniknął.
Na pierwszym planie
ocean życia twego
twoje marzenia,twoje sny,
zapach jaśminu tylko mój.
Tam dalej w tle,moja dłoń
wyciągnięta ku tobie
i myśl,dojrzała,jasna
bez strachu że jest coś
niewytłumaczalne.
A jeszcze dalej,dalej...
zuchwałe czerwienią ognia
płonące promienie słoneczne
zapadające w mrok
zachodów zrozumiałych.
autor
duszek1
Dodano: 2007-05-28 10:34:05
Ten wiersz przeczytano 485 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
wiesz tylko w tle z regóły dużo się dzieje, tylko my
tego nie widzimy albo nie chcemy widzieć, wiersz
porusza bardzo egzystencjalne tematy podoba mi się
jego treść ale troche zgrzyta przy czytaniu
Trudno mi zrozumieć pierwszy wers, może to literówka
albo zawiodła mnie wyobraźnia, proszę wyjaśnij
duszku1, podoba mi sie malowniczosc ale melancholia
tego wiersza bardzo mnie przytłoczyła, ładne
zakończenie z purpura zachodu
(3 zwr ostatni wers - uciekło eee niewytłumaczalne)
- jak wszystko spokjnie rozważysz to i sobie
wytłumaczysz, wiersz intrygujący.