Życia rytm
Rękę mając wciąż na pulsie,
oglądamy w biegu świat,
ale przecież to jest wolność,
przecież nie ma żadnych krat.
Dłonią drżącą, z zakupami
pomachamy
albo nie.
Czasem jej też nie podamy -
mają z biegu wypchnąć
MNIE?
Nasze stopy omdlewają,
ciężar życia muszą nieść.
Ale przeciaż tak tu trzeba,
to jest cała życia treść! (?)
Komentarze (2)
Wierszyk lekki i pięknie napisany. Masz dar do
pisania, czekam na następny. Pozdrawiam
gonitwa życiem nazwana...tylko w tym się widzi sens...