życie

życie jest piękne.
Ciężkie,
lecz ja nie potrafię
unieść tego ciężaru.
Jestem bezradna.
Umieram i nikt tego nie zauważa.
Tak nie musi być!
Ale jest...
To wszystko jest
trudne i niezrozumiałe.
Nie potrafię tego znieść.
Moja siła?
Już dawno jej nie ma.
Przegrywam ze swoją słabością.
To nie w porządku!
Zamykam się w sobie,
swoją miłość tracę,
zapominam o wszystkich.


Boże, czy ja jestem zła?
Czy moja złość mnie przerasta?
Padam...
zadając sama sobie cios w serce.
Moja dusz wznosi się ku górze,
to znak,
że jestem dobra, ale...
już mnie nie ma!
Proszę, pamiętajcie o mnie...

Wiersz dedykuję mojej siostrze Justynie....

autor

olenka91

Napisany: 2005-10-07 Dodano: 2007-03-22 17:21:15

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie