Życie...

Kiedyś, gdy byłam mała, tak pięknie było,
Lecz wkrótce potem wszystko się zmieniło.
Żyłam w pełnej nieświadomości,
Że przyjdzie mi kiedyś żyć u boku Boga,
Na wolności...

Jestem jedną z tysiąca.
Dziewczyną – smutną, płaczącą...
Gdzieś po drodze życia wszystko straciłam,
Dla czego żyłam, co miało sens,
Co tylko lubiłam...

Wokół mnie wszystko jest tak okropnie fałszywe,
Że aż przestaję wierzyć, że coś jest możliwe.
W udawanym śmiechu zatapiam swe smutki,
I wtedy ten okropny, zły świat,
Staje się malutki...

Miłości i bliskości jest mi brak,
I bez tego czuję się jak okaleczony ptak.
Codziennie łzy wypełniają mi oczy...
A życie jakie było...
Tak i dalej się toczy....

autor

aniołek..:)

Dodano: 2007-05-03 00:12:37

Ten wiersz przeczytano 984 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie