Życie doczesne

W wielkim fotelu na biegunach
Ściska w swych dłoniach album stary
I na historii wciąż gra strunach
Kartami które się już zgrały

Zdjęcia w pamięci odświeżają
Niezapomnianych chwil wrażenia
Na nowo przed oczami stają
Postacie których z nami nie ma

I ciepło się na sercu robi
Widząc odbicie wspomnień w lustrze
Choć sens już dawno się zagubił
Nie sposób się przed losem ustrzec

autor

owiga

Napisany: 2021-07-30 Dodano: 2021-07-30 23:13:14

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie