Życie jest piękne?

Życie jest piękne - mówią poeci,
Lecz gdzie ta piękność, gdy z głodu płaczą małe dzieci.
Gdy na ich oczach - pijany ojciec matkę katuje,
Czy takie dziecko też pięknego życia smakuje?
Gdy nawet w święta nie liczy na żadne prezenty,
Wiedząc, że ich Matce na jedzenie brakuje pieniędzy...
Gdy ukradkiem z domu wychodzą nad ranem,
By jak najszybciej uciec przed nękającym ich tyranem...
Gdy w strachu - po całym kraju się tułają,
I krążąc nocami po lesie, wkońcu obok cmentarza pod świerkami zasypiają.
Czy w tym momencie Oni też te piękne życie poznają?
Szukając spokoju idą dalej i mimo zmęczenia nie narzekają,
To co niosą w rękach i na barkach to wszystko co mają.
Ale prą naprzód przez życie bo od Matki siłę dostają,
I Ślepo Jej ufają bo nad życie Ją kochają...
W taki właśnie sposób bezcenne dzieciństwo im ucieka,
Pewnie nawet sam Bóg nie wiedział, co ich jeszcze w życiu czeka...
Po jakimś czasie, gdy już dzieci podrosły, a było to latem,
Matka dostaje telegram, a nim wiadomość - los wkońcu rozprawił się z katem!
Wkońcu wolność ! Koniec uciekania ! Dość już strachu !
Jadą na pogrzeb i patrzą jak tyrana grzebią w piachu.
Wracają tam, gdzie ta historia się zaczyna...
Wchodząc do domu, znów dawne cierpienia mają przed oczyma
Lecz już wiedzą, że nie muszą czuć lęku, czy niepokoju,
Już nie ma tyrana, wkońcu będą mogli żyć w spokoju...
I gdzie te "piękne życie"? Pytam was: O wielcy Poeci !
Bo napewno nie zaznała go ta Matka ani Jej biedne dzieci...

autor

Wiersze dla Dziabki

Napisany: 2015-07-21 Dodano: 2016-09-22 08:55:01

Ten wiersz przeczytano 642 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie