I żyli długo
A gdy tak żyli długo i długo
Zapominali powoli co miało być potem
Było im gorzko, czasem niemile
Świat zapomniał o nich na chwilę
A oni trwali długo i długo
Jak to postacie z bajki
Co w książce uwięzione
Czekają na otwarcie swojej historii
Tej przeszłej, tej dobrej
Co dąży do „Szczęśliwie”
Czytasz Poznajesz
Kończysz Zamykasz
W twojej dłoni ich losy, emocje i
zdrowie
Czy cokolwiek poczuły serca papierowe?
Co było naprawdę – czy „długo i
szczęśliwe”?
A co, jeśli autor skłamał złośliwie?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.