Żywioły
Jestem powietrzem
Jestem wszędzie, zawsze w ruchu
Nie sposób mnie uchwycić
Jestem wodą, rwąca rzeką
Uważaj na prądy i nurt
Płynę zawsze do przodu
Jestem ogniem
Grzeję miłością jak ognisko
Parzę jak pożar gdy wpadam w złość
Jestem ziemią, wytrzymałą
Dźwigam życie
Mimo katastrof i wstrząsów
Jestem
autor
smutna
Dodano: 2023-07-05 08:40:28
Ten wiersz przeczytano 529 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
bogini bądź
Trafnie prawisz o żywiołach, pozdrawiam ciepło.
Super.
Myślę, jesteś/ podmiot liryczny jednym wielkim
żywiołem.
Najważniejsze jest to, żeby zawsze być sobą i żyć tak,
żeby nikt przez nas nie płakał.
Ciepło pozdrawiam z podobaniem wiersza :)
Każdemu z nas bliżej do jednego z tych żywiołów, coś w
tym jest;
warto tylko poprawić "rwącą" rzeką...
Pozdrawiam :)
ładnie.
*po trochu z każdego żywiołu
Każdy jest inny i może mieć w sobie pot Rochu x
każdego żywiołu.
Pozdrawiam serdecznie :)
Każdy żyje inaczej, jeden żywiołowo, drugi bardzo
spokojnie...Pozdrawiam :)
Ładnie i trafnie w tych żywiołach.
Ogonki zwiały od /grzeję, parzę/
Pozdrawiam :)