*** /dlaczego wydaje ci się/
Córce
dlaczego wydaje ci się
że słyszą cię ptaki i cienie
a wiatr kieruje swe smugi
ku źdźbłom które wskazałaś?
głowa zaćmiewa lampę
z włosów otoczka halo
potulna krągłość policzków
i piórka rzęs
wargi jak arcydzieło skrojone
z wiśni szklanki
drżące skrzydełka nosa
czujny dozorca śnienia
oto stworzenie świata
musiał być tak wzruszony
łzy zamazują ten obraz
najciszej mrugam przecieram
trzeba oddychać choć nie chcę
powietrza mącić ruchem
naprzeciw ciebie leżę
wieczność to tu i teraz
w pościeli z bawełny
skrochmalonej słońcem
w pokoju dryfującym
w otchłannej przestrzeni
w tym co mi powiedziałaś
czyste odczucie jestem
innej wieczności nie ma
śmierć niesie nas tunelem
do kolejnego teraz
w ułamku nanosekundy
wyboru i zawieszenia
lecz tam cię już nie spotkam
wybieram wieczność tu
wietrznymi dzwonkami słówciał
przeniosłaś w dal mgławic córeczko
na podobieństwo w spojrzeniu
to znaczy że obraz jest w nas
jeżeli cud między wierszami
to właśnie dotknęłam boga
ty mamo nie jesteś wanda
ty jesteś królowa
Komentarze (36)
Wzruszający wiersz. Pięknie powiedziane "jeżeli cud
między wierszami
to właśnie dotknęłam boga"
Serdecznie pozdrawiam :)
Piękny poruszając wiersz... moc Świątecznych
pozdrowień
Radosnych świąt życzę i serdecznie pozdrawiam.
Cuda sa na świecie :) Pozdrawiam serdecznie życząc
Pogodnych i Wesołych Świąt Wielkanocnych +++
I właśnie doznałaś cudu.
Wierzę w takie przyjście i nawiedzenie.
(a tak na marginesie - skąd ja znam Ciebie taką, jak
na avatarku?)
tylko matka potrafi tak odczuwać bliskość dziecka.