.... jak pory roku
Przemijam, jak pory roku
W każdą ich szatę strojona
Świat, pierwsze oczu otwarcie
Powstaję z Zimy
Przedwiośniem zbudzona
Głaskana, pieszczona słońcem
W majowym deszczu skąpana
Jeszcze nieśmiała, nabrzmiałe pąki
Taniec zaczynam
W suknię Wiosny ubrana
Do słońca głowę odwracam
Niczym mi różne przeszkody
Myśli szalone, ciało gorące
Lato płatki rozchyla
Czas na miłosne gody
Lekkim wiatrem muskane
Życie w tańcu wiruje
Paletą barw przetykane
Nieco zmęczone
Smaku Jesieni próbuje
Zima znów mnie utuli
Gdy zegar zatrzyma istnienie
Miękkim puchem przykryje
Ślad ucałuje
Komuś zostawi wspomnienie
autor
SHANNA
Dodano: 2017-03-06 20:19:50
Ten wiersz przeczytano 890 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Kobieta niczym świat zmienną jest i tutaj to pokazane
Bardzo ładnie
Bardzo ładnie ukazałaś przeobrażenia kobiety we
wszystkich porach roku
Pozdrawiam serdecznie :)
pieknie przeplynelas przez te pory roku:)
pozdrawiam:)