Ki diabeł

ki diabeł

Pochodnię rozjarzył tłem
Okno przyozdobił szkłem
malowany obraz w ramę
Muzyce dał nutkę i gamę

ki diabeł

Martwym, pole zaorał pługiem
Liny, poskręcał długie
kominom podpalił domy
Narodom, burzowe pogromy

ki diabeł

wszeptał we mnie złości
gwiazd mnogie nieskończoności
w trawy pastwisk miny
w błękitne laguny toksyny

ki diabeł

Wyżebrał łzawą mamonę
lokatę bicza z ogonem
Bale, rauty, parady
Pomniki - cokoły Zwady

ki diabeł

sieje modlitwą - rychło
osnutą ziejącą pychą
plwając - zawiści ciecze
Kiś diabeł!? Człowiecze

autor

taqgut

Napisany: 2016-01-02 Dodano: 2016-01-02 08:50:16

Ten wiersz przeczytano 1905 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie