„ Na zakręcie drogi”

Alowi, który chwilowo stracił nadzieję ...

All, cóż powiedzieć mogę o Tobie
Gdy Twój skrywany gniew i bunt
Którego nie mogłabym życzyć sobie
By zapomnieć musi stać się cud

All, w Twoich oczach łagodność
Na ustach uśmiechu różowy ślad
We włosach jednak skromności brak!
Wydajesz się być istotą bez wad

All, niecierpliwość w Twoich słowach
Ból przemawia cicho przez złość!
Przeczekujesz żal w swych „dolach”
I czasem masz wszystkiego już dość!

All, zamykasz serce, duszy strzeże los
Myśli Twe splątane, a wokół chaos
W oddali czyjś o to nieśmiały głos
A od szczęścia jesteś zaledwie o włos

All, w iluzji upływa Ci kolejny rok
Marzenia sprzedałeś za marny grosz
Wszedłeś na manowce szlaku mrok
Czy nadal czekasz jeszcze na to COŚ?

All, odeszła wraz z NIĄ nadzieja
Teraz to już tylko zwykła proza życia
Gdzie podziała się wzniosła idea?
Wyjdź proszę ku nadziei z ukrycia!

All, jeśli weźmiesz zaraz swoje życie
W dwie, jak piasku ziaren garście
Trzymaj mocno i celebruj je skrycie
Nim nadzieja w Tobie nie zaśnie

All, nie odwracaj się już za siebie!
Pozamykaj wszystkie za sobą drzwi!
Twoje znaki zapisane są w niebie
I do przodu ku życiu z uporem przyj

All, wyjdź naprzeciw skoro wola
Dniom i nocom, które przywieje wiatr
Póki życia, młodość i jeszcze pora
Póki świat, póki w życiu fantazja i fart

All, pamięci co wydrzeć nic się nie da
W zapomnieniu i w ciszy słyszysz głos!
Otworzyć jasny umysł znów trzeba
I przyjąć go takim, jakim jest sam los

24.10.2010 r.

Ciekawe, czy po latach znalazł swoje szczęście ...?

autor

Eliza Beth

Napisany: 2016-03-05 Dodano: 2016-03-05 10:28:29

Ten wiersz przeczytano 1173 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie