* * * ( przeminą barwy słowa...
Przeminą barwy słowa i ludzie
Przeminą myśli w głowie zrodzone
Przeminie styczeń marzec i grudzień
Kolejny kolejny kolejny
Przeminie dusza w gołębia zaklęta
I pamięć w purpurę wieczności uleci
Zostanie czasu wieczna udręka
Który mija mija mija
I którego czasem nie rozumiem
Choć jego doskonałą płaskorzeźbę
Codziennie widzę w twarzy swojego lustra
Robert Kruk, 26.11.2006r.
autor
Robert Kruk
Dodano: 2006-11-27 07:01:46
Ten wiersz przeczytano 751 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.