* * *( znam dobrze skóry twojej...
Znam dobrze skóry twojej aksamit
I jej cudowny miodowy zapach
Która pod moimi palcami
– gdy w kształt serca układam na niej
dłonie –
Jak zaczarowana ożywa
Znam dobrze twoich oczu jasne światło
I spojrzeń wartkie strumienie
I ten w nich błękit ukryty głęboko
Którym z siłą wdzierasz się we mnie
Tak jak w ląd wdzierają się morskie
fale
Znam dobrze twego głosu czyste brzmienie
I jego muzykę śpiewną
W dźwięku której odnajduję
Nuty znanych mi barw i ich ciepłe
odcienie
I te cudowne zapachy wszystkich pór roku
które kocham:
Zimy wiosny lata i jesieni
Znam dobrze twego życia piękną opowieść
I krętych ścieżek w nim przebieg
Po których od kiedy splotły się z sobą
nasze losy
Trzymając się mocno za ręce
Od lat wspólnie wędrujemy
I tylko przyszłości twojej i swojej nie
znam
Bo przecież nie jestem prorokiem
Ale kiedy odkryję jej słodką tajemnicę
To wtedy na pewno ci o niej opowiem . .
.
Robert Kruk, 13.09.2006r.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.