100 milowy las
Jak w stu milowym lesie
Życie nie jest zielone
Tylko bywa radosne
Miłość spotykamy
I jak liście spadamy
W buszu budzimy sie
Gdzie nie ma zdrowych
A wszyscy już spadli
Chorujemy na brak zieleni
W stu milowym lesie
Gdzie mamy zbyt wiele korzeni
autor
michau
Dodano: 2009-02-20 15:15:19
Ten wiersz przeczytano 1044 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
...Miłość spotykamy i w "lesie" wzrastamy...
ja sobie odczytałem tak: my drzewo, mamy zbyt wiele
korzenie do czerpania a mimo to tak mało (zielonych
liści) dajemy z siebie, czy dobrze nie wiem , ale tak
to sobie upatrzyłem ;) - pozdrawiam :)))
więc gdzie zaginęły piękne ,zielone ideały