Absurd i Nonsens

Do tych co polegli
Dla tych co przetrwali
Do tych co są.

Niegdyś loch marności, teraz środek Europy
To co kiedyś absurd i nonsens , teraz miłość i kochanie
Było i nie ma.
Nie zapytam dlaczego? Bo po co?

Wyrok losu jak, co i gdzie...
My tu, oni tam
ja Polka ,a on ?
Nie zapytam , bo po co?
Oni nie pytali jak mordowali.

Dawno i "nieprawda" nie rozpamiętujmy
Teraz jesteś tu w środku, w centrum
Teraz Ty tworzysz , ale uważaj...
bo to tylko wyrok losu.

autor

maltanka

Dodano: 2007-03-06 16:08:51

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie