Agnieszka. Proza.

Wysoka i szczupła jak młoda brzózka w
księżycowej poświacie. Pełen gracji i wdzięku
kołyszący się chód. Brzoskwiniowa, jędrna cera,
nieskazitelny profil niewinnej buzi dziewiczy w swej
miękkości. Raz zamyślona, to roześmiana z rozkosznym
dołeczkiem w policzku. Ślicznie wykrojone usta rozkwitają
dojrzałą czerwienią na tle czystej twarzy. Delikatna
i szlachetna jak róża, którą należy otaczać troską,
opieką i miłością. Tyle ciepła w tej twarzy, o głębokich
zielono-niebieskich otoczonych firankami długich rzęs
oczach, z źrenicami przypominających głębię jeziora.
Błyszczące, brązowe lekko faliste włosy rozjaśnione
gdzieniegdzie przez słońce, jaśniejszymi kosmykami
opadają na ramiona. Rozsiewa wokół siebie atmosferę
wiosny, jak pączek o aksamitnych płatkach, które
dopiero się rozwiną, nie tknięte jeszcze przez słońce.
Gra przepięknie na akordeonie utwory Bacha, przenosząc
się jakby w inny świat. Wtedy w jej oczach migocą iskierki
światła, urzeka uśmiechem, w którym czuje się czar
polnych kwiatów. Bije od niej witalność i radość życia.
Zarumieniona z podniecenia, gdy spod delikatnych paluszków
przyciskających klawisze, wypływa melodia rozpływając się
w księżycowym blasku

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2011-05-09 Dodano: 2011-05-10 18:59:38

Ten wiersz przeczytano 1226 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie