Alles wird gut

Krzepnie mi krew na nadgarstku.
Błogie upojenie rozchodzące się
po całym zmarzniętym ciele.
Niebo niebieskie, prawie bezchmurne.
Bezlistne drzewa, oszroniona trawa.
MOje sine, spierzchnięte usta.
Powiększone źrenice.
Drżę...
Teraz: Alles wir gut.
Teraz: pieprzę was wszystkich.
Rozdwajam się, dzielę na:
ciało i duszę.
CIchy oddech, bezgłośne umieranie.
Jeszcze chwila.
Mróż pomaga mi odejść.
Idę, odchodzę...
bo wasz świat jest do niczego...(!)

czasem chciałabym do Ciebie dołączyć [*]

autor

wyblakła

Napisany: 2006-11-25 Dodano: 2006-11-25 14:27:42

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie