Anioł na śniegu

Biała szata zasłała dzika polanę,a na srodku leżę ja.Do pół naga,a puchem okryte me skrzydła.
Prubuję wstac,prubuję rozprostować czarne pióra..Niejestem już niewidoczna..
Czemu biegniesz do mnie?Czemu chcesz mi pomóc?Niewidzisz że nienależę do tego świata?
Jestem inna...
Zostaw mnie!Niedotykaj!
Padam na ziemię..a skura ma czuje twe dłonie.Czuję jak z lekka podnosi sie me ciało.
Nie poruszam skrzydłami jednak jestem niesiona..Jestem niesiona twa miłością do raju..

autor

Szekielka

Napisany: 2007-01-25 Dodano: 2007-01-25 09:40:09

Ten wiersz przeczytano 704 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Obrazkowy Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie