Antykrytyka
Przecinki i kropki cały czas pieści
i nigdy dobrych od niego wieści
rozbiera nagie wiersze na części
niewinne jak uśmiech niewieści
swój wers tam jak zwykle umieści
choć ich napisał tysiąc czterdzieści
rymów krew jednakowo niebieści
tylko stary papier wciąż szeleści
że najlepsze są tylko jego treści
a kiedy światu to na koniec obwieści
czytać będziemy nowe antypowieści
ile w pustej głowie się jeszcze zmieści
stworzonych słów bez empatii i boleści
tak się pomniki poezji co dzień
bezcześci
zużytym inkaustem i piórem bez rękojeści
Komentarze (20)
dużo w tym prawdy
miłego dnia :)
edukacyjny wiersz ...super ...
Witaj Maćku,
a ile drzew można by było uratować...
Tylko co zrobić?
A jak ocenić wiekopomne dzieła?
Pozdrawiam majowo.
Sukcesów życzę na każdej niwie.
A niech prąd popieści-
tyle treści zmieścił.
Pozdrawiam.
Zgadza się.