Arwen i Aragorn
„Niedaleko pada jabłko od
jabłoni” –
Tak mówili w starym przysłowiu.
Rodziny dwie, pokoleń wiele,
Lecz zbytnio nie różnili się od siebie.
Ona piękna, on przystojny
Królewski syn dostojny,
Następca tronu rodu wielkiego.
Ona zaś córka króla jedyna,
Kulturalna i wielce miła.
Lecz jedna duża wada ich oddzielała
I na związek nie pozwalała.
Tak, jak Lúthien tysiące lat temu
Wybrała człowieka śmierci poddanemu.
I tak, jak Lúthien z miłości wybrała śmierć
–
Bo go kochała.
Za Tinúviel wyruszyła
tam, gdzie również będzie szczęśliwa…
Ten wiersz… tak naprawdę to mój pierwszy… Po obejrzeniu „Władcy Pierścieni” zapoznałam się jeszcze bliżej z tą historią i coś mnie tchnęło… I coś z tego wyszło nawet ;-]] Krytykujcie szczerze, w końcu wtedy byłam początkująca ;-)))
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.