W autobusie czy w tramwaju
W autobusie czy w tramwaju
wszechobecna znieczulica
można poznać że nam dzieci
wychowuje dziś ulica
Zagonieni za grosikiem
stresem przywiązani w pracy
świat tworzymy gdzie dziś dobre
wychowanie nic nie znaczy
Dziadków widzi się raz w roku
bo pracują do starości
więc brakuje naszym dzieciom
z nimi bliskiej zażyłości
W autobusie starszym miejsca
już dziś nikt nie ustępuje
świat przestaje w koło istnieć
gdy w komórce się "czatuje"
To że kiedyś będą starzy
nikt im tego nie przekazał
i tak przez pokoleń wiele
znieczulicą ich zarażał
Po co dziś się więc obrażać
szukać winnych dookoła
wina leży w nas rodzicach
i o pomstę niebios woła
autor
Gregcem
Dodano: 2018-02-25 09:48:35
Ten wiersz przeczytano 835 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Witaj. Bardzo dobry wiersz, puenta prawdziwa aż do
bólu, warto się zastanowić. Moc serdeczności.
Wpadłem ponownie i dziękuję za odwiedziny. :)
Życzę udanego wieczoru.
P.S.
przepraszam za połknięte 'o' w serio.
Witaj,
oj zebrało Ci się na narzekanie...
A ja pamiętam pokolenie mojej Mamy i Babci też
narzekały na 'upadek' obyczajów...
A tak na seri; jeszcze przed ok pięciu laty, gdy
wracałam do kraju odczuwałam różnicę na korzyść
polskiego otoczenia - teraz bywa, że odwrotnie...
Dziękuję za odwiedziny - zabłądziłeś?
Re.
I do tego podsłuchałeś moich hymnów pochwalnych pienia
na temat życia...
A tekst, jak tekst - taki kiedyś wpadł mi do głowy
-vide data powstania...
Serdecznie pozdrawiam i życzę dalszego pozytywnego
podejścia do życia.
To jest świetna refleksja pozdrawiam
To nie tylko lekcja dobrego wychowania, ten wiersz to
recepta na znieczulicę i cała prawda o naszych
czasach... pozdrawiam i trzy plusy na wiersz stawiam
samo życie ....bardzo dobry refleksyjny przekaz jak
wychowamy tak będzie nam odpłacone:-)
pozdrawiam
Samo życie.Dobry wiersz.Pozdrawiam.
Tak to już w tym życiu leci,
jacy "starzy", takie dzieci!
Pozdrawiam!
Bardzo, bardzo fajny wiersz. Historia naszych
aktualnych czasów. Mądre spojrzenie na otaczającą nas
rzeczywistość. Dokąd zmierzamy, jaką drogą idziemy,
jaką przyszłość potomnym szykujemy? Czego ich uczymy,
czy przypadkiem nie błądzimy?
Pozdrawiam i głos zostawiam. Miłego wieczoru :))
Wiersz opisuje w udany sposób dzisiejsze, egoistyczne
społeczeństwo polskie (i nie tylko polskie). Wszystko
schodzi na psy. A skoro wcześniej, za komuny było
lepiej, to jedyny wniosek jaki się nasuwa jest ten, że
wszystkiemu winny jest kapitalizm.
Pozdrawiam serdecznie Gregor i życzę udanego wieczoru.
:)
Dobra życiowa refleksja skłaniająca czytelnika do
przemyśleń nad wartościami, które są istotne w
wychowaniu pokolenia.
Pozdrawiam:)
Marek
Fajny wiersz i podoba się:)pozdrawiam cieplutko:)
Witaj Gregcem:)
Ja bym jeszcze dodał pociąg.Jeżdżę nim ponad 25 lat
codziennie to się naoglądałem niemało takim zajść:)
Nie bardzo coś z tym wersem "się nie robi
ustępuje"Jako mi nie pasuje ale to może tylko ja tak
widzę.Byłbym też za "wkoło":)
Pozdrawiam:)
Smutny wydźwięk wiersz, niestety w dużej mierze
prawdziwy, to prawda, że często widzę takie obrazki,
gdy młodzież wpatrzona w smartfona ma w nosie to, iż
starszy człowiek ledwo stoi, z pewnością jest tutaj
ważne odpowiednie wychowanie i nacisk na pewne rzeczy
u młodego człowieka.
Pozdrawiam serdecznie:)