Automat

Idę przed siebie drogą pustą.
W samotności chowam swe życie.
Ciszą ogarnięte myśli smutku.
Skrzącą się łzą,
Na źrenicy wieku,
Pozostaję zatopiona w tłumie ludzkim.
Bez przyszłości,
Bez istnienia
Na krwawym piasku umieram.
Nie powstaję,
Uśmiechu na mej twarzy
Ciszy szmer
Zabłysnąć nie zdoła…
Nie istnieję
Nie idę,
Nie myślę,
Automatem funkcji się staję
Bez radości…
Bez życia…

autor

Anarin

Napisany: 2006-01-06 Dodano: 2006-01-19 17:37:25

Ten wiersz przeczytano 713 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie