Bańka mydlana
Radość jest nasza
łzy tylko moje
smutek i ja
zawsze we dwoje
ból i cierpienie
noc suchy dzień
z popiołu w popiół
ja i mój cień
ruch niebo ziemia
w przestrzeni sama
wiara i sens
jak bańka mydlana
więc patrz najpiękniej
jak tylko potrafisz
nikt nie odbierze
tej fotografii
Komentarze (18)
Za patrzenie w piękno i na piękno, za dojrzenie
najistotniejszych momentów życia, póki na to czas.
życie jak bańka mydlana, dzisiaj jest, jutro może nie
być...tako samo z miłością, przyjaźnią itd...wiersz
wprawia w zadumę
Uwiecznione na fotografiach radosne chwile, czasami
tylko to pozostaje. Pozdrawiam:)
Świetny wiersz, czytam zachwycona prostotą przekazu,
brawo:) Pozdrawiam serdecznie.
samo zycie...lepiej by nie napisało....
czasem warto zapamiętać chwilę(oparcie)
odbieram jak cierpienie za dwoje
"nikt nie odbierze
tej fotografii" wspomnienia, wspomnienia...nie daj jej
nikomu:))
tak, czasem szczęście pęka jak bańka mydlana... smutno
:(
Jak czytam, to masz nierozłącznego przyjaciela. Może
pora rozstać się z tą przyjaźnią. Po co Ci smutek?
Pozdrawiam:)
We dwoje zawsze raźniej pozatym wszystko można pokonać
.
"...nikt nie odbierze
tej fotografii..." Pozostanie na zawsze w
pamieci...Smutny wiersz...
Tak, masz rację że to bańka mydlana, ale fotografii
jak dotąd nic nie wyparło i swoją wartość mają - że
nie wspomnę starych albumów, ciekawy
wiersz...powodzenia
stare fotografie zawsze są skłaniają do zadumy nad
losem człowieka w drodze,życiowo,pozdrawiam
Pierwsza strofa naj - dołączam do wcześniejszych
komentarzy.