Bankiet dla dwojga

Ty mi wypełniasz tą pustą przestrzeń,
wpisaną między wczoraj a jutro,
prócz ciebie tak niewiele tu mieszczę,
ot tyle żeby w życiu nie utknąć.

Czas dla mnie zwolnił bym mógł smakować,
to co przez miłość na stół podane,
by pełnią była uczta duchowa,
z tobą ją dzielę moje kochanie.

A gdy cię braknie, bo tak być może,
uczta trwa dalej w duchu miłości,
ja tylko będę jadł nieco gorzej,
a nawet czasem przyjdzie mi pościć.


Bo życie to jest cudowny bankiet,
dziś uczestniczyć jest mi w nim dane,
mój wybór, albo jem, piję, tańczę,
albo gdzieś w kącie podpieram ścianę.

autor

karat

Napisany: 2011-11-08 Dodano: 2011-11-08 06:38:48

Ten wiersz przeczytano 1073 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie