bez tytułu
a kiedy włosy posrebrzy Ci czas
a na moim czole
pająk utka jedwabną
siatkę lat
wzlecimy w przestworza przeszłości
wylądujemy na planecie młodość
wejdziemy w barwny ogród pod
nazwą"wspomnienie"
i zatoniemy w kwiatach
szczęścia
potem wrócimy do naszego pokoiku
i stwierdzimy że
nic się nie zmieniło
to tylko słońce naszego życia
posrebrzyło
Twoje włosy blaskiem i
zmarszczyło moje czoło
ułożysz usta w nieznany uśmiech
i powiesz kocham Cię
a ja rozpłaczę się
wyblakłym błękitem łez
przytulę się do Ciebie najmocniej
jak tylko można
moje spracowane serce
wystuka że
spośród tysięcy serc
spośród tysięcy żyć
tysiąc razy wybrałoby to
jedno
haber
"Pomyłka"
zaczęłam być
kiedy napotkałam twój wzrok
a potem
to był nasz taniec
tylko nasz
twój oddech ciepło wibrował
na mojej szyi
każdy włos
wyczuwał
dotyk włosa
twarze płonęły
namiętnością....
było zimno-grudzień
śnieg chrupał pod butami
wyciągnąłeś dłoń
i powiedziałeś
zostańmy przyjaciółmi
podałam ci swoją
wiedząc
że zostaniemy nimi na długo
jakże się myliłam
zostaliśmy
na zawsze
haber
haber
Komentarze (2)
duży plus a nawet dwa++
pozdrawiam
Interesująca poezja. Daję + i pozdrawiam!