bez tytulu

brzytwą ścinasz sny z powiek
mieszając mi w głowie
na mnie liczył świat
nieobliczalna moja twarz

nie na mnie wzór
do kwadratu
lub w nawiasach

chciałam naiwnie
liczyć na świat
ten zmienił się w gmach
gęsty proch

brzytwą ścinasz obumarłe włosy
nadając lekkość
czy mi będzie dane
trzymać wodze swych marzeń
lekkich jak niewywarzone słowa?

ciężkie miewam refleksje
a tak bardzo chciałam być dobra
odziana w biel

życie mnie odziało w smukłą czerń
zamiast berła miecza lub złotego jabłka
jak ta trzymam kosę lśniącą i ostrą

ocierając o nią ostrzysz narzędzie
ja tylko słucham bezwiewnej ciszy
i patrzę jak opadają włoski
jak śniade kiełki słomy
jeszcze nigdy słońce nie było tak okrutne

Klaudia Gasztold

autor

cicha myszka

Napisany: 2023-07-31 Dodano: 2023-07-31 22:19:49

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie