Bez urazy
Na nic tu prośby, na nic zaklęcia,
próżno perswazją, daremnie siłą,
może zabrakło nam trochę szczęścia,
a może właśnie w sam raz go było.
Chęci nie starczą gdy uczuć braknie,
tych, które miłość zsyła nam w darze
potęgą gniewu czy mocą zaklęć,
nie urealnię gasnących marzeń.
U dróg rozstaju, kwitną wspomnienia,
temu co piękne pozwolą przetrwać,
nie mówmy - nigdy, człowiek się zmienia,
a miłość? Miłość jest przecież wieczna.
autor
karat
Dodano: 2013-10-01 16:27:39
Ten wiersz przeczytano 2713 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
Zgadzam się z arankiem dzisiaj coraz mniej miłości
wśród ludzi.Pozdrawiam.
tak gdy uczucia braknie człowiek marnieje gdy pamięć
zaniknie to grób równają z ziemią i znaczy że go nie
było,życie różne figle płata
choć miłość wiecznie trwa
jedynie człowiek zmienny w miłości jest do której
wciąż tęskni wiedząc że bez miłości nie ma nic i tu
szczęście nawet nie pomoże bo kochać nie trzeba umieć
tylko chcieć jak partnerkę czy partnera w:):)
Dziękuję Krzemanko! Trzeba by zmienić.
Oby była wieczna, prawdziwa i bezpieczna, coraz jej
mniej wśród ludzi:) Miłego popołudnia:)
Głęboka refleksja, zatrzymał na dłużej.
"W rozwidleń ścieżek kwitną wspomnienia,
temu co piękne pozwolą przetrwać,
nie mówmy - nigdy, człowiek się zmienia,
a miłość? Miłość jest przecież wieczna."
Pozdrawiam
świetny :)
Ładna zaduma nad zmianami zachodzącymi w uczuciach.
Msz wers dziewiąty dziwnie brzmi.
Miłego dnia.
bardzo dobra refleksja pozdrawiam