Bezradność
Wierz było kiedyś tak że każdy
robił co chciał w snach
Teraz zabronione słowa , zakazany żar
ktoś ukradkiem łamie serce
przeszywając je na pół .
W pustym koncie 4 ściany samolubne
urzekają wciąż okrutnie .
Dusza pisze nie chce mówić ,
Krzyk cisze przekrzykuje
w każdym rytmie cisza gra
Ciągle gubi słowa wpadając pod wiatr .
Na części rozpada się serca żar
które chciałoby trwać
Zakazany dar każdy by tak chciał
kochać bez żadnych zmian .
autor
Anee
Dodano: 2010-09-21 20:46:41
Ten wiersz przeczytano 532 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.