Bilet w jedną stronę

Kaśce i Juniorkowi, bo nasi bracia mniejsi zbyt szybko odchodzą…

W zimowym sadzie posnęły
Moje ciepłolubne kundelki kochane,
Które tylko przez grzeczność
Zwano jamnikami…
Już żaden z nich nie zaszczeka
I kota nie pogoni!
Ani na mój widok
Ogonem nie pomerda…
Już nie rzucą się w pogoń
Za uciekającym czasem,
Bo nawet tu
Zbyt były leciwe,
By go dopędzić…
A on, stary gbur
Ich nie oszczędził!
Odeszły cicho
Jedno po drugim
W świąteczny czas!
Już nie przeraża je
Wystrzałów huk,
Bo w ciszę zapadł
Ich nowy świat!
Mam nadzieję,
Że są szczęśliwe,
Obydwa,
Choć po tej stronie
Pozostałam smutna- Ja!
---

autor

Eunika

Napisany: 2019-01-01 Dodano: 2019-01-02 22:21:44

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie