Bliżej
Kurtyna opada
kolejny raz
Teraz mogę zamknąć cały świat
w dłoni
Garstka umierających uczuć
trochę pustki
i mnóstwo kłamstw
wymieszanych z bólem i łzami
Nic więcej
I ja
błądząca korytarzami
samotności
Tak jestem sama
nie mogę już kłamać
Jestem samotna
wśród przyjaciół i
słońca
wciąż samotna
Bo nie ma nikogo
kto mógłby usłyszeć
mój niemy krzyk
i przywrócić wiarę w cokolwiek
albo wszystko
bo jesteś za daleko
bo jesteś za blisko
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.