Bojąc się miłości

Miłość - to słowo do dziś wywołuje u mnie dreszczę,
na to słowo w Bogu ducha wrzeszczę.
Tak, boję się tego uczucia,
co wszystkie ciała członki w dreszcz pobudza.
Boję się oddać otchłani miłości,
boję się otworzyć bramy mego serca.
Nie chcę potem ukrywać żalu, gniewu i złości
gdy nagle mówisz że koniec miłości.
Nie chcę słyszeć słów wytłumaczenia
Nie chcę kończyć w otchłani skończenia.
Chcę mieć przyjaciół prawdziwych,
a nie tych złych, fałszywych.
Chcę trwać, być, zostać
Chcę żyć na złość innym
Nie czuj się winnym, nie..
Chcę pogrążyć się w otchłani swej nicości.
W swej ponurej iskrze szarości.

autor

Tasiorek

Napisany: 2006-02-03 Dodano: 2006-02-05 09:51:09

Ten wiersz przeczytano 725 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie