z boku
mogłaś być moją przyjaciółką
pisałabym ci listy ciepłe
że jesień u mnie już się złoci
choć letnie chmury wciąż na niebie
w tym roku wiosną było ciężko
zamarzły wszystkie kwiaty w sadzie
a przy kuchennym puste krzesło
stanęło pośród zwykłych zdarzeń
czasami kogut gdzieś zapieje
zrywając ze snu wszystkich wokół
lecz ty nie możesz o tym wiedzieć
bo stałaś zawsze tylko z boku
autor
małgośka38
Dodano: 2018-11-25 19:07:43
Ten wiersz przeczytano 2273 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Hmm! Zabrakło zaufania...
Miłego popołudnia:)
Z przyjemnoscia czytalam.
Pozdrawiam :)
Trochę smutno ale ładnie,
pozdrawiam
Wiersz jest nie o przyjaciółce, lecz o znajomej. W
pierwszej roli nie sprawdziła się. Człowiek potrzebuje
przyjaciół, szczególnie jak zostanie sam.
Podoba mi się Twój wiersz Małgosiu.
Nie wiem, czy to zamierzone, ale w pierwszej strofie
brak jest rymów.
Ślę moc serdeczności. :)
Refleksyjnie o przyjaźni. Pozdrawiam;)
Nić porozumienia to jedna z cenniejszych więzi, jakie
można z kimś utworzyć ale do tego potrzebna jest wola
z obu stron.
Miłego dnia życzę :)
Bardzo piekny wiersz, przytulam go:)
Dziękuję bardzo za czytanie i ciekawe komentarze.
Udanego tygodnia życzę Wam wszystkim:)
Wiersz pełen refleksji...zatrzymuje.
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo sympatycznie i przyjaźnie, pozdrawiam :)
Czyżby list zawiedzionej córki do matki, która jak
mniemam była nadopiekuńcza. A może chciała by peelka
stawała się bardziej samodzielna?
refleksyjnie - w życiu i tak bywa nie mogła być
przyjaciółką stojąc z boku...
pozdrawiam serdecznie :-)
Przyjaźń, jakże piękne słowo
w trudnych chwilach wartość ukazuje,
właśnie wtedy najbardziej smakuje.
Pięknie o przyjaźni. Pozdrawiam.
Kolorowych snów. Dobranoc :)
Życiowy przekaz skłaniający do refleksji nad wartością
przyjaźni.
Pozdrawiam.
Marek
Jeśli ciągle stała z boku, to nie była to prawdziwa
przyjaźń. Może obok :)
Pozdrawiam :*)
☀