Ból
Ból moje serce rozdziera
na drobinki żalu za Tobą
nie słyszę już głosu Twojego
nie widzę wielkiego cierpienia
Pustka i smutek w domu
po kątach ścielą się nieproszone
tęsknotą wielką ,ogromną
ściany są poczernione
Zabrakło wiary w wyższe istnienie
brakuje oddechu każdego ranka
jedynie żałoba istnieje
i palące się świece w kagankach
Z fotografii patrzysz na mnie
smutnym ,tęskniącym wzrokiem
czuję Twoją duszę obok siebie
zawsze będziesz ze mną ,teraz i potem.
autor
gorza
Dodano: 2013-09-14 21:33:12
Ten wiersz przeczytano 17725 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
" Czas nie leczy ran , on tylko przyzwyczaja do bólu '
Poruszający do głębi...nie mam słów..
Pozdrawiam Cię ciepło
Taki ból nigdy nie mija.Wielki szacunek.
Ból i cierpienie za kimś, kto odszedł i już nigdy nie
powróci, jest wielki. Bardzo smutny wiesz o śmierci
bliskiej osoby. Pozdrawiam serdecznie