Bolero

Nie ma nic piękniejszego

najpierw tańczą ręce unosząc się w górę
z dłońmi jak skrzydła ptaka na wiatr rozchylone
a pózniej opadają wolnym lekkim ruchem
miękko i delikatnie muzyką stłumione

stopy lekko na palcach wiotko się poddają
robią krok do przodu pózniej się cofają…

muzyka w ciało wpływa swą drażniąca nutą
wypełniając uda biodra i ramiona
falujesz w deszczu dźwięków jesteś trawą kruchą
która tęskni za wodą bo jest jej  spragniona

stopy lekko na palcach wiotko się poddają
 robią krok do przodu później się cofają...

nagle w tobie narasta wzbiera ton wysoki
tak jakby sam się począł bez twego udziału
i unosi cię całą wznosi pod obłoki
aż czujesz jak ptak prądy w powietrzu z kryształu
muzyka w ciebie wpływa i ciało wypełnia
jak akt co się nie kończy słodyczą pulsuje
bez końca wciąż bez końca głośniejsza i dźwięczna
jest w tobie więc tańczysz jest w tobie wirujesz
twoje ręce jak struny dźwięczą każdym ruchem
stopy takt przeczuwając udeptują ziemię
już nie jesteś kobietą- jesteś tańca duchem
znikniesz gdy muzyka ucichnie a rytm się rozwieje

autor

babulka

Napisany: 2020-09-09 Dodano: 2020-09-09 09:21:44

Ten wiersz przeczytano 1194 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie